Sunday, November 4, 2007

ANG BOBOT.

By: Mart Armand Adiong

Ang bobot.
Katong ako bata pa
Ang bobot naa na.
Gipalit sa akong Mama
Para Igasa
Sa iyang anak na Pirting dalu-a
Sa bobot nga hastang lamia

Oh! bobot nga gibalot, giubanan sa singsing
Gihatag sa akong higalang anak ni Susing
Ang bobot akong gikaon kauban sa iyang igsoon
Ug ang singsing akong gisuot sa iyang kamot, nga akong ginakomot

Akong gihungit sa iyang bag-ang
Nga pila ra ka ang-ang
Samtang gina usap, gatipaktipak sa iyang ba-ba
Kagumkom sa akong dila, nga hasta ka basa

Sa karong kami na mga hamtong
Bobot dili na ginakaon
Crying baby, Yuckee, American ug uban
Mao na ang ginailugan, sa mga batang palaban

Ug karong ako dako na
Ang Bobot akong nakit-an pa
Didto sa Tindahan, mga tira-tira ang kauban
Wa nako gipalampas, nga paliton, ang kending gikadak-an
Sa akong pagkuha akong nakita, ang presyo wa nagka baba
Ang sa unang tulo piso, karon isa piso
Ang sa unang lima kabuok
karon 3 nalang! ay kagilok

Oh Bobot…Bobot…Oh bobot…
Kasakit sa akong buot
Nga ikaw hikalimtan, kauban sa gugma kong kaguot
Unta ikaw pa makit-an, hangtod sa kahangturan
Kauban sa akong gibati sa higala kong dako ug mani.

3 comments:

Anonymous said...

pasabta ko! unsa nga mani? mao pud kay mani manang bubot no?? jajaja! amawy jud ka ba! wa kay sama... boy genius!

Anonymous said...

hahaha.. ANG BOBOT! medyo naughty ka ngayon ah!

Anonymous said...

what a nice poem! kuan.. kasabot jud ko nimo! kay ingon ana pud ko! karong hamtong nako miss napud nako ang BOBOT nga akong dinahungit sa iyang bangag!